Permacultuur Nederland

Gmihail CC BY-SA 3.0 rs

Gmihail CC BY-SA 3.0 rs

De tuinhibiscus (Hibiscus syriacus) of altheastruik (vroeger werd de plant bij het geslacht Althea ingedeeld) is een plant uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De plant komt van nature voor in een groot gedeelte van Azië. Het is de nationale bloem van Zuid-Korea. De plant is in Europa al lang in cultuur. In Engeland wordt de plant 'Syrian Kermie' genoemd. Naar aanleiding van deze naam heeft Carolus Linnaeus de plant zijn botanische naam gegeven.

Tuinhibiscus houdt van vochtige grond en groeit zowel in de halfschaduw als in de volle zon. Dit is een van de weinige soorten Hibiscus, die in België en Nederland in de tuin kan worden geplant omdat de plant winterhard is.

Het is een bladverliezende struik of kleine, houtige heester, die in het westen van Europa 2-3 m hoog kan worden. De appelgroene, 4–8 cm grote, ovale bladeren zijn drielobbig. De 5-10 cm brede bloemen verschijnen solitair in de bladoksels van de bovenste bladeren aan de jonge scheuten. Er bestaan vele cultivars van de tuinhibiscus met enkele, halfgevulde en gevulde bloemen. De bloemkleuren kunnen wit, blauw, roze, rood en paars zijn.

In zonnige zomers kan de tuinhibiscus van augustus tot oktober bloeien, maar in regenachtige zomers kunnen de ongeopende bloemknoppen afvallen. Verschillende delen van de tuinhibiscus zijn eetbaar.

De jonge bladeren kunnen rauw en gekookt worden gegeten, rauw een welkome aanvulling in een salade en gekookt bereiden zoals spinazie. De bloemen zijn ook eetbaar, prachtig als kleurrijke garnering of in de salade. Er kan ook thee worden gezet van de bladeren en de bloemen.  De wortel is gekookt eetbaar maar op zichzelf weinig smaakvol.