Permacultuur Nederland

4028mdk09 CC BY-SA 3.0

H. Zell CC BY-SA 3.0

Daniel Souza CC BY-SA 4.0

Zyance CC BY-SA 2.5

De plant groeit op rijke, vochtige en diep gespitte grond in de volle zon of iets in de schaduw. De plant wordt ongeveer 20 tot 60 centimeter hoog.

In Nederland en koudere streken is het een tweejarig gewas. De plant kan zichzelf uitzaaien of je kunt de zaden oogsten en zelf het volgende jaar weer uitzaaien. De kiemingstijd van het zaad is relatief lang; de zaden vragen een rijke, vochtige grond.

Er zijn drie soorten peterselie, krulpeterselie, bladpeterselie en wortelpeterselie. 

Van wortelpeterselie (P. crispum var. tuberosum) wordt de penwortel gegeten. Deze wortels zijn zo'n 15 cm lang en zijn door veredeling vlezig en goed eetbaar geworden. Je kunt de wortel o.a. raspen en toevoegen aan salades. 

De bladeren van peterselie zijn krullend (P. crispum var. crispum) of glad (P. crispum var. neapolitanum) afhanklijk van de soort. Van de krul- en bladpeterselie wordt het blad gegeten. De bladeren worden veel gebruikt als keukenkruid. Ze kunnen bij veel gerechten worden gegeten, aan soepen worden toegevoegd etc. Meestal gebeurt dit in rauwe vorm en wordt het vlak voor het serveren toegevoegd. Ook wordt peterselie vaak samen met bieslook en knoflook aan roomboter toegevoegd om kruidenboter te maken. 

Peterselie kan gedroogd worden maar het is gemakkelijk om het in te vriezen om zo later te gebruiken. 

Peterselie bloeit met schermen van witten bloemen. De bloemen zijn hermafrodiet, ze bevatten zowel de mannelijke als de vrouwelijke delen en worden bestoven door insecten zoals o.a. zweefvliegen. De larven van zweefvliegen etenbladluizen.

De zaden van peterselie kunnen vermalen worden gebruikt als specerij. 

Aan peterselie worden ook al langere tijd geneeskrachtige eigenschappen toegeschreven. Het zou onder meer goed zijn voor de nieren. Voor details zie de Plants for a Future database.