Permacultuur Nederland

Octopus CC BY-SA 4.0

Consultaplantas CC BY-SA 4.0

Robert Flogaus-Faust CC BY 4.0

Octopus CC BY-SA 4.0

De peerlijsterbes is een oude zeldzame fruitboom. Het is een langzame groeier en wordt tot 12 tot 20 meter hoog. Deze grote bomen hebben een brede kroon.

De peerlijsterbes houdt van een zacht klimaat en een voedingsrijke, liefst kalkklei of leemhoudende bodem en een lichte, zonnige plek. De boom is enigszins vorstgevoelig. Ze doen het goed in centraal Europa. 

De bladeren lijken op die van de lijsterbes. Zij zijn oneven geveerd en hebben 12 tot 16 blaadjes. Opvallend bij oude bomen is de ruwe, perenboomachtige schors.

De witte tot lichtroze bloemen verschijnen in april/mei. Een deel van de bloemen ontwikkelt zich tot peer - of appelvormige vruchten die van september tot oktober rijpen. Het zijn schijnvruchten en worden zo groot als een kers of pruim.

De van de boom afvallende vruchten zijn groen, geel of geelgroen, aan de door de zon beschenen zijde ook rood. Het gehalte aan looistof (tannine), appelzuur en vitamine C is het grootst in halfrijpe toestand. De vruchten zijn dan echter wrang en niet echt lekker voor consumptie. Door de vruchten enkele weken te laten liggen zodat ze kunnen narijpen worden ze veel beter eetbaar. 

Aan de boom gerijpte vruchten zijn na de eerste nachtvorst zacht en zoet en vallen dan van zelf van de boom af. Deze vruchten kunnen vervolgens direct worden verwerkt tot sap,moes of compote.

Het uitgeperste sap van rijpe vruchten wordt ook gebruikt als bijmenging bij appelsap en appelwijn, die daardoor aromatischer, houdbaarder en lichter verteerbaar worden.

Snoeien en verplanten zijn niet aan te bevelen, omdat de boom niet van de verstoring van het wortelsysteem houdt.

Sorbus domestica pomifera heeft appelvormige vruchten. Sorbus domestica pyrifera heeft peervormige vruchten. Pyrifera is in de wilde natuur vaker te vinden dan Pomifera.